Άφιξις, Με αφετηρία τη Μνηστηροφονία από την ομηρική Οδύσσεια – Ιώ Βουλγαράκη

Πέρα και πριν από οποιαδήποτε απόπειρα ερμηνείας, η Οδύσσεια είναι ένα τραγούδι επιστροφής, προερχόμενο από μια εποχή που τα μακρινά ταξίδια των ναυτικών γεννούσαν τραγούδια για την απουσία. Επιστρέφοντας στην Ιθάκη, έπειτα από είκοσι χρόνια, ο Οδυσσέας θα σκοτώσει 108 άνδρες που διεκδικούν τη γυναίκα και τον θρόνο του, ξεκληρίζοντας το νησί. Αυτό το μακελειό εγείρει τα ερωτήματα: Σε τι επιστρέφει ο Οδυσσέας; Ποιος θυμάται τον απόντα βασιλιά και ποιος είναι σήμερα αυτός ο άντρας; Και γιατί χρειάζεται να χυθεί τόσο αίμα; Η παράσταση επικεντρώνεται στη στιγμή της επιστροφής, για να μιλήσει ακριβώς για το ανέφικτο της επιστροφής. Ποτέ δεν μπορούμε να επιστρέψουμε σε καμιά πατρίδα, αφού ο χρόνος κινείται αμείλικτα μόνο προς τα μπρος και τίποτα δεν παραμένει όπως το έχει διαφυλάξει η μνήμη. Έτσι, ο Οδυσσέας επιστρέφει σε ένα «φάντασμα ονείρου». Ανοίγοντας τη δράση πέρα από τα όρια του θεατρικού χώρου, με όχημα τη σπουδαία μετάφραση του Δημήτρη Μαρωνίτη, και επενδύοντας στην αφήγηση και όχι στον ρεαλισμό, η παράσταση της Ιώς Βουλγαράκη και της ομάδας ΠΥΡ, που έχει συνιδρύσει με τον Αργύρη Ξάφη και τη Δέσποινα Κούρτη, επιχειρεί να φωτίσει την ψυχική μας σύνδεση με μια από τις πιο αιματηρές σκηνές της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.